Εναλλακτικοί Εαυτοί…

Η διάθεση μου είναι πολύ παράξενη σήμερα… 

Θέλω να γράψω, αλλά δεν ξέρω από πού να αρχίσω και σε τι να καταλήξω! Γιατί, ενώ είμαι σε μια διαρκή αναζήτηση του εαυτού μου, συνειδητοποιώ ότι παρά τις ατελείωτες ώρες που έχω περάσει και περνάω μαζί του, κάθε μέρα δημιουργείται ένα καινούριο κενό μεταξύ μας… 

Νιώθω εγκλωβισμένη μέσα στον ίδιο μου τον εαυτό! Θέλω να φύγω από εδώ αλλά επειδή δεν μπορώ, έχω μεταφέρει την ψυχή μου αλλού και παρόν είναι μόνο το σώμα μου! Παράξενη αίσθηση…να είσαι κάπου αλλά να μην είσαι! Είναι εδώ η μορφή μου , μα όχι και η ψυχή μου!

Κάτι τέτοιες στιγμές νιώθω πως θέλω να πάρω πίσω το κλειδί του εαυτού μου, αναζητώντας όμως παράλληλα και ένα αντικλείδι για να τρυπώσω ξανά στο μεγαλείο του, στα κρυφά και όχι από την κύρια είσοδο…

Ξαφνικά συνειδητοποιώ πως έφτασε η μεγάλη στιγμή να έρθω αντιμέτωπη με το δικό μου «Άλλο Εαυτό».

Αισθάνομαι σα να είμαι απόκομμα από ταινία σε παλιό κινηματογράφο.. Χιλιάδες συναισθήματα με πλημμυρίζουν. Συναισθήματα που με κάνουν να αισθάνομαι τόσα άβολα και περίεργα αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο τόσο οικεία..

Η θεία αναζήτηση της ύπαρξης!!!

Όλοι πρωταγωνιστές αυτής της ζωής υποφέρουμε από κάποιο χάσμα μεταξύ του «ενός εαυτού μας» και του «άλλου».

Κάποιοι υποστηρίζουν πως αυτό συμβαίνει ίσως γιατί δεν είμαστε ικανοποιημένοι με το πραγματικό «εγώ» μας, αισθανόμαστε δηλαδή εγκλωβισμένοι μέσα σ’αυτό.

Ποιος όμως ορίζει τον πραγματικό μας εαυτό?

Γιατί να πρέπει να είναι μόνο ένας?

Τελικά όλοι είμαστε θύματα των αντιφάσεων μας.

Όπως λέει και ο κοινωνικός φιλόσοφος και ψυχαναλυτής Έριχ Φρόμ:

«Αν δεν φτιάχνεις προσωπικότητα τότε δεν είσαι προσωπικότητα. Όταν είσαι κάτι και μπορείς να το αλλάζεις, κι έπειτα να το επαναφέρεις, τότε στα αλήθεια είσαι κάτι. Άμα όμως δεν έχεις επιλογές δεν έχεις τίποτα. Το μυστικό της προσωπικότητας είναι η μυστική μας προσωπικότητα.»

Η άποψη μου είναι ότι είμαστε όλοι «Θεοί» και «Θεές», με την έννοια ότι αποτελούμε κομμάτια όχι μόνο αυτής της πολύπλευρης και γεμάτη αντιθέσεις ζωής, αλλά κομμάτια του σύμπαντος. Τα πάντα είναι μέσα μας. Η καλοσύνη, η κακία, η αγάπη, το μίσος, ο φόβος, ο έρωτας, η ζήλεια... Είμαστε όλοι μας το ίδιο πράγμα, εκφρασμένο διαφορετικά…

Για παράδειγμα: Ο ένας εαυτός που λειτουργεί σαν υποβολέας, λέει στον εαυτό που μιλά να μην αποκαλύψει κάτι και, πριν προλάβει να αποσώσει την υπόδειξη, ο ομιλών εαυτός το ξεφουρνίζει, έτσι που κυριολεκτικά ακούμε το στόμα μας να λέει αυτό που δεν θέλαμε να πούμε…

Αυτή δεν είναι παρά μια ακόμη εκδήλωση των πολλαπλών εαυτών μας και των αλληλοσυγκρουόμενων, συχνά, βουλήσεων του.

Έτσι κάθε φορά που αμφιταλαντευόμαστε ανάμεσα σε δυο καταστάσεις για να καταλήξουμε μετά απο κόπο σε μια, τότε αυτόματα η άλλη επιλογή γίνεται απο έναν άλλο εαυτό μας που ζει σε άλλο συμπάν, καθώς συμφωνά με την μεταφυσική, ο κόσμος ξαναγεννιέται με κάθε συμβάν!

Έτσι υπάρχουν πολλοί άλλοι εαυτοί μας που έκαναν τις σπουδές που δεν έχουμε κάνει, δημιούργησαν τις σχέσεις που απορρίψαμε, διέλυσαν τους γάμους που διατηρήσαμε και το αντίθετο...

Τελικά, μέσα σ’αυτήν την άπειρη συνθετότητα των πολλαπλών εαυτών μας, όπως την αποκαλύπτουν είτε η φυσική, είτε η μεταφυσική, είτε η ψυχολογία, παραμένει πραγματικό θαύμα πως μπορούμε να διατηρούμε μια αίσθηση ενός ενιαίου εαυτού.

Κάποιοι ψυχολόγοι λένε πως αυτό οφείλεται στη μνήμη μας.
Αυτή δημιουργεί την ψευδαίσθηση ενός μόνιμου και σταθερού ΕΓΩ (έστω και αντιφατικού). 

Αν όμως θέλουμε να γίνουμε κυρίαρχοι του εαυτού μας, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, να αποδεχτούμε και να συμφιλιώσουμε τις διαφορές υποπροσωπικότητές μας, ώστε να τις συμπεριλάβουμε όλες σε μια αφυπνισμένη, κυρίαρχη προσωπικότητα.
 

Μόνο τότε θα μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας!

Σου είναι λοιπόν τόσο εύκολο να μένεις απλός θεατής στο θίασο της ζωής σου? Της ζωής μας? Παίξε λοιπόν!!! Τι δειλιάζεις? Η αυλαία άνοιξε και σε περιμένει........

http://www.youtube.com/watch?v=TnqPCn7Ucb0